“Je bent jezelf niet meer wanneer je naar die eerste tee stapt”, herinnert Nicolas Colsaerts nog vaag zijn eerste shot in de Ryder Cup 2012.

“Ik was toen in een waas waardoor alles niet meer duidelijk en afgelijnd was. Ik hoorde mijn hartslag. Meer dan ooit. Mijn benen voelden slap aan. Zoals mijn handen. Ik zag de bal nauwelijks. Het was eerder een witte vlek. Ik hoopte dat ik dat ding zou raken. Dat ik een fatsoenlijke swing zou maken. Wat ik deed. Wood 3 en 280 meter ver…

Eén van de aller moeilijkste shots ik in mijn heel leven heb moeten maken.”